این فیلم شامل سه دوره از زندگی غلامرضا تختی در مقطع کودکی، نوجوانی، بزرگسالی و مبارزات مسابقات کشتی و فوت وی میپردازد. دیدن این فیلم را به همه دوستان توصیه می کنم.
بازیگران نقش مرحوم غلامرضا تختی
✍️ دکتر مجتبی لشکربلوکی
آغاز سال جدید بهانه ای است برای اینکه در مورد سال آینده نقشه بکشیم. راستش را بخواهید می خواستم چند پیشنهاد «باکلاس!» برای سال جدید بدهم. از این قبیل:
پیشنهاد اول: امسال برخی جملات را بیشتر به کار بگیریم، این جملات عبارتند از: نمی دانم! اطلاع ندارم! و بلد نیستم! باید بیشتر فکر کنم و باید در این زمینه مطالعه کنم. این ها باعث می شود که راجع به هر چیزی اظهار نظر نکنیم. و ما چقدر به این نگفتن ها احتیاج داریم.
پیشنهاد دوم: امسال برخی جملات را از دایره زبان خود خارج کنیم مانند: آب از آب تکون نخواهد خورد، ما نه سر پیازیم نه ته پیاز، سنگ بزرگ علامت نزدن است! و اصولا تمام تکیه کلام ها و جملاتی که بی عملی، بی تفاوتی و بی کنشی را توجیه می کند.
پیشنهاد سوم: امسال کتاب های غیردرسی و و از غیر رشته خودمان بیشتر بخوانیم.
و .... اما راستش را بخواهید احساس کردم این ها خوب است و لازم و نسبتا با کلاس! اما ويژه سال پیش رو نیست. متاسفم از اینکه بگویم پیش بینی ها نشان می دهد احتمالا سال پیش رو سال سختی است (از عمق جانم آرزومندم پیش بینی ها بالکل غلط از آب در بیاید). فقر و بیکاری و نااطمینانی شرایط سختی را برای همه ما رقم خواهد زد. خانواده های بسیاری آسیب خواهند دید. آرزوهای بسیاری بر باد خواهد رفت. فکر می کنم امسال مهم ترین کاری که باید بکنیم این است که .. بگذارید اول یک داستان را با هم مرور کنیم:
نویسنده ای بود که برای نوشتن مطالبش به لب دریا میرفت، او عادت داشت که قبل از شروع کارش در ساحل قدم بزند. یک روز که در ساحل راه میرفت هنگامیکه به پایین ساحل نگاه میکرد، کسی را دید که حرکاتش شبیه رقص بود. او از اینکه فردی در آن موقع برقصد تعجب کرد، بنابراین تندتر حرکت کرد تا به او برسد. وقتی نزدیکتر شد دید آن مرد جوان نمیرقصد. او خم میشود و از روی ساحل چیزی بر میدارد و آن را به اقیانوس پرتاب میکند. گفت: صبح بخیر، می توانم بپرسم چه کار میکنید؟ مرد جوان پاسخ داد: ستاره دریایی به دریا میاندازم.
پرسید چرا؟ جوان پاسخ داد: خورشید بالا آمده و آب دریا دارد می رود پایین و اگر آنها را به اقیانوس نیاندازم خواهند مرد. نویسنده گفت: طول این ساحل ده ها کیلومتر است و در کنارش میلیونها ستاره دریایی؟ ممکن نیست که بتوانی تاثیر بگذاری. مرد جوان گوش کرد و خم شد، ستاره دریایی دیگری برداشت و آن را به پشت امواج پرتاب کرد و برگشت و گفت: برای آن یکی که موثر بود.
او آشفته شده بود و نمیدانست چطور جواب دهد. بنابراین به خانه اش بازگشت تا نوشتههایش را از سر بگیرد. در تمام طول روز، وقتی مینوشت تصویر آن جوان در ذهنش بود. سعی کرد اعتنایی نکند ولی آن تصویر پابرجا ماند. او فهمید مرد جوان با آن کارش، تصمیم گرفته بود که تنها نظاره گر گذر زندگی در دنیا نباشد بلکه تصمیم گرفته بود در جهان عامل و منشا اثر باشد. از خودش خجالت کشید، آن شب آشفته حال به رخت خواب رفت، صبح از خواب بیدار شد و می دانست باید کاری بکند! بنابراین بلند شد، لباسش را پوشید، به ساحل رفت و مرد جوان را پیدا کرد و همراه او به انداختن ستاره دریایی به اقیانوس سپری کرد.
امسال ستاره های دریایی زیادی هستند که در این جزر و مد لعنتی، روی ساحل جا می مانند و نیاز دارند دوباره به دریا انداخته شوند [دوباره به زندگی بازگردند]: مادر سرپرست خانواری که دیگر نای کار کردن در خانه مردم را ندارد. زن جوانی که از شوهر معتاد و بیکارش طلاق گرفته و خانه پدری نیز برای بازگشت ندارد. جوان بیکاری که باید خرج مادر پیر و دو خواهر معصومش را بدهد. صنعت گری که به خاطر رکود و تورم چرخش نمی چرخد و ده ها طلبکار و شاکی دارد و صدها کارگر که چشمشان به دست های اوست و ...
نگوییم حالا فرضا ما به این فرد کمک کردیم، آیا وضعیت کشور تغییر خواهد کرد؟ هر گاه چنین ابهامی در ذهن تان ایجاد شد به این دیالوگ فکر کنید؛ «طول این ساحل ده ها کیلومتر است و در کنارش میلیون ها ستاره دریایی؟ ممکن نیست که بتوانی تاثیر بگذاری. مرد جوان گوش کرد و خم شد، ستاره دریایی دیگری برداشت و آن را به پشت امواج پرتاب کرد و برگشت و گفت: برای آن یکی که موثر بود!» قرار هم نیست همه حمایت ها مالی باشد، گاهی اوقات با یک سفارش، یک ضامن شدن، یک جمله، یک لبخند، می شود به یک ستاره دریایی جا مانده دوباره زندگی بخشید.
خود من تصمیم گرفته ام، امسال بیشتر از گذشته از طریق موسسات نیکوکارنی و خیریه سهمم را ایفا کنم. همه ما می توانیم نقش کوچکی در تحقق این زیباترین نیایش آغاز سال داشته باشیم؛ حول حالنا الی احسن الحال! با انداختن یک ستاره کوچک دریایی به آغوش دریا!
✍🏻 یادداشتی از پدرام سلطانی
💠در میان ما کم نیستند کسانی که سالیان درازی در عرصه های عمومی و اجتماعی حضور داشته اند، اما در این کارگاه به درس آموزی نپرداخته اند، یا آموخته هاى خود را به دیگران منتقل ننموده اند. هنگامی که برای سالها در چنین فعالیتهایی حضور پیدا می کنی، اگر اهل مداقه باشی، از رفتار و گفتار گروهی کثیر که با آنها برخورد می کنی یا همکار و همنشین می شوی، درسهای بی بدیلی می توانی بگیری. کسانی که اهل نکته سنجی در این باب باشند گروه پرشماری نیستند و همچنین کمتر اند کسانی که این نکات را به دیگران منتقل کنند. آنچه که من در این سالها کنش پیوسته ی اجتماعی یادگرفته ام از ارزشمندترین داشته های فکری خود می دانم. در آغاز سال، که مجال خوبی برای تغییر و دگرگونی است، ٢٠ نکته از این آموخته ها را به اختصار پیشکش می کنم.
١- ظاهر هر کس نمایی از استحکام شخصیت اوست. کسی که ظاهر خود را برپایه ی باور درونیش انتخاب می کند، و آن را به توصیه یا تحسین دیگران نمی سپارد، شخصیت قوی تری دارد.
٢- کسانی که زیاد سخن می گویند، کمتر حرفی برای گفتن دارند.
٣- آنکه مدام سخن دیگران را قطع می کند، شنونده ی خوبی نیست. او نمی تواند عمیق بیاندیشد و هرچه به ذهنش می رسد را سریع بر زبان جاری می کند.
٤- کسی که به عنوان آخرین نفر در یک مجلس سخن می گوید، بیش از همه یاد می گیرد.
٥- در همه جلسات اصرار به سخن گفتن نداشته باشید! زيرا پس از مدتی دیگران به گفته هایتان توجه نمی کنند و تأثیر سخنانتان بر آنان کمتر می شود.
٦- جواب های، هوی نیست. ابتدا کمی مکث است، برای اینکه آرامش خود را از دست ندهید، سپس یک لبخند کوتاه و پاسخی حساب شده
٧- کسانی که اهل زد و بند برای به دست آوردن مقام یا مال و ثروت هستند، ساده تر از آنچه خودشان تصور می کنند، شناخته و انگشت نما می شوند. این افراد دوستان پایدار و قابل اعتمادی نیستند.
٨- با افراد بی ادب و لوده یکی به دو نکنید! این کار به غیر از اعصاب خردی حاصلی برایتان ندارد.
٩-اگر در حق کسی نیکی کردید، به رخش نکشید! مطمئن باشید که او روزی خواهد فهمید و روی کارتان چندین برابر ارزش خواهد گذاشت.
١٠-همیشه و در همه جا لبخند بزنید! این کار باعث می شود که شما محبوبتر و در یادها ماندگارتر شوید.
١١-منتظر نباشید که دیگران به شما سلام کنند! حتی اگر آنان کوچکتر یا دون پایه تر از شما باشند. سلام کردن احترام بیشتری برای شما به همراه خواهد آورد.
١٢- ارزش امضای خود را نگه دارید و آنرا بدون مطالعه و فهم کامل موضوع، زیر هیچ مطلب یا نامه ای نگذارید! اگر امضایی کردید پایش بایستید! کسانی که حرمت امضای خود را نگه نمی دارند یا آن را پس می گیرند، شخصیتهای ضعیفی شناخته می شوند.
١٣- در هر جلسه ای شرکت نکنید و برای هر کاری داوطلب نشوید! برای پر کردن وقتتان دست به اولویت بندی بزنید! شاید در ابتدا کسانی از این کار رنجیده شوند اما پس از مدتی شما را خواهند شناخت و آنان نیز برای وقتتان ارزش بالاتری قائل خواهند شد.
١٤- مسئولیت اجتماعی خود را به کار خیر محدود نکنید! سعی کنید تواناییها و علائقتان را در بهبود شرایط جامعه ی پیرامونی خود بشناسید و در حوزه ی مورد نظرتان پیوسته فعالیت کنید! این کار پس از مدتی فلسفه زندگی را برایتان زیباتر و قوی تر می کند.
١٥- با همگان دوستی کنید اما در گزینش همنشینانتان دست به انتخاب بزنید! وقت، دارایی ارزشمند شماست، پس ناگزیر باید وقتی که با دیگران می گذرانید را محدود به بهترین آنها کنید.
١٦- هر از چندگاهی مطالبی در نقد باورهای قدیمیتان بخوانید! اگر باورهای قدیمی را جابجا نکنید در ذهنتان رسوب می کنند و آنرا سخت و منجمد می کنند. در اینصورت شما به فردی متعصب و جزم اندیش بدل می شوید و دشمن تغییر و پیشرفت خواهید شد.
١٧- گوشهایتان را به روی تعریف دیگران از خودتان ببندید! تعریف و تمجید دیگران، قدرت خودارزیابی و خودشناسی شما را می فرساید.
١٨- در احترام گذاشتن به دیگران امساک نکنید و دست به انتخاب نزنید! احترام، کلید قلب دوستان و قفل دهان دشمنانتان است.
١٩- از زندگی افراد موفق درس بگیرید، اما هیچکس را به عنوان الگوی واحد برنگزینید! موفقیت برای هر کس نسخه ای بی همتا و خاص است. هنر هر کس باید خلق ساخته ای بی نظیر از خودش و قابلیتهایش باشد.
٢٠- حس حسادت را در خودتان کنترل کنید! حسادت به دیگران، شما را از قابلیتهای خودتان غافل و با ستیز درونی و بیرونی با آن افراد مشغول می کند.
تجربه ی شخصی من حاکی از این است که افرادی که این خصائص ساده اما مهم را داشته باشند اقلیت کوچکی از اطرافیان ما را تشکیل می دهند، اما این اقلیت ممتاز، بسیار بر جمع تأثیرگذارند و مهمتر اینکه تأثیرشان ماندگار است.
