✅اما نشانه لقمه حلال، چه لقمه غذای جسم باشد و چه خوراک روح و جان ما، آن است که نتیجه اش گرمی و روشنایی و کمال و امید و عشق و محبت نسبت به مردم است.

لقمه ای کآن نور افزود و کمال

آن بود آورده از کسب حلال

علم و حکمت زاید از لقمه حلال

عشق و رقت آید از لقمه حلال

✅در مقابل، اگر در دل ما حسد و نفرت و خشم و غفلت از معنویات موج بزند، باید ریشه را در لقمه پیدا کنیم، یک جایی، لقمه حرامی خورده ایم یا روزی ناپاکی به روح و جان خود داده ایم:

چون ز لقمه تو حسد بینی و دام

جهل و غفلت زاید، آن را دان حرام

✅آنچه ما می خوریم، آنچه می نوشیم، آنچه می خوانیم، موسیقی ای که گوش می دهیم، برنامه ای که تماشا می کنیم و... همه برای ما "لقمه" هستند، لقمه هایی که فکر ما و نوع نگاه ما به هستی و نوع رفتار ما را شکل می دهند:

لقمه، تخم است و برش، اندیشه ها

لقمه، بحر و گوهرش اندیشه ها

✅حلال ترین قوتی که به ما می رسد، آن است که نتیجه اش عشق به انسان ها و هستی و میل خدمت به خلق و البته میل پرکشیدن به سوی جهات معناست:

زاید از لقمه حلال اندر دهان

میل خدمت، عزم رفتن آن جهان