اندر احوالات مردم روزگار
ما ملتی هستیم که خیلی هنر کنیم خواهیم دانست که چه چیز را نمی خواهیم اما متاسفانه نمی دانیم چه می خواهیم. چه خوب میشه اگه قطب نمای عیب یابی دیگران را بدور اندازیم و به قابلیت ها و وجوه مثبت دیگران توجه کنیم. احتیاج نیست از بدبختی ها و ضعف ها گوش فلک راهم کر کرده وآنچه را که هویداست دائم به خودمان و حتی به دیگران هم بگوییم و از دست آنها جایزه های آنچنانی بگیریم و فضایی در جهان بوجود آوریم که دیگران به ما بعنوان یک ملت مفلوک نگاه کنند. چرا انگلیسیها به دزد دریایی بودن افتخار می کنند؟ چرا آمریکاییها افتخار می کنند که کابوی و گاوچران بوده اند؟ چرا ترکها ( نه آذری ها) از قاچاقچی گری به توسعه های بیش از قابلیت های خودشان رسیده اند؟ به هنرمندان فیلمساز ترک نگاه کنید و ببینید کشورشان را چگونه به دیگران نشان می دهند تا سرمایه ها را برای توسعه بیشترجلب کنند. و هنرمندان ما بابت نمایش کاستی هایی که همه میدانند چه جایزه های دهن پرکنی که نمی گیرند. گویا همه در تخریب وضربه زدن به این پیکر ایرانی که زخمهای تاریخی در بدن دارد ناجوانمردانه رقابت میکنند.
اخیراً کتابی با عنوان "اقتدار گرائی ایرانی در عهد قاجار" به قلم استاد علوم سیاسی دکتر محمود سریع القلم به بازار نشر عرضه شده است.
آنچه که بیش از موضوع و متن کتاب است، صفحه "تقدیم" که نویسنده در ابتدای کتاب خود آورده و درواقع به عقیده من رمز پیشرفت و سربلندی دوباره ایران در عصر جدید خواهد بود.
"تقدیم به ایرانیان زیر ده سال، که در آینده
برای کسب ثروت، به نهاد دولت نزدیک نخواهند شد!
برای افزایش قدرت کشور، ثروت تولید خواهند کرد؛ ظرفیت نقدپذیری و اصلاح تدریجی را در خود پدید خواهند آورد
از فرهنگ واکنش های سریع به خویشتن داری، ارتقاء فرهنگی پیدا خواهند کرد
از فرهنگ شفاهی و غیر دقیق به فرهنگ مسئولانه مکتوب، انتقال تمدنی پیدا خواهند نمود
از رفتارها و کارهای کوتاه مدت به گستره دراز مدت، رشد فکری پیدا خواهند کرد
تضعیف، تخریب و انتقام را از فرهنگ سیاسی خود حذف خواهند نمود
به رشد فکری و استقلال فکری از طریق مطالعه حداقل دو ساعت در روز روی خواهند آورد
برای ایرانیان دیگر از رانندگی گرفته تا کسب قدرت، حقوق قائل خواهند شد
از رشد و موفقیت دیگران به طور واقعی خوشحال شده و درس خواهند آموخت
غرور بی جا، حسادت و ناجوانمردی را به سکوت، احترام و گذشت تبدیل خواهند کرد
دروغ گوئی و وارونه جلوه دادن واقعیت ها را از نظام معاشرتی خود با دیگران حذف خواهند نمود
برای کسب قدرت،به اصل رقابت و فرصت برای دیگران اعتقاد خواهند داشت
و پس از رسیدن به قدرت، فقط دوره محدودی، صرفاً برای تحقق کارهای بزرگ، در قدرت خواهند ماند."
