ياد کرد سالگرد خاموشی شکیبایی
یکسال از سکوت خسرو شکیبایی هنرمند نامی سینمای کشورمان می گذرد. همگی ما کارهای خوب شکیبایی را در سینما، تئاتر، رادیو و تلویزیون بیاد داریم. خوب بیاد دارم حدود دو دهه پیش تئاتر، دو نمایش با یک بلیط بکارگردانی هایده حائری و بازی حائری و شکیبایی را شاهد بودم. نمایش در چند اپیزود اجرا میشد و در گوشه و کنار اجرا شکیبایی به میان تماشاچیان می رفت و آنها را هم به بازی می گرفت و به این ترتیب نمایش دیگری را هم بوجود می آورد. شکیبایی در همه رول هایی که بازی می کرد، خودش بود. نقش آفرینی وی در نقش شهید مدرس، حمید هامون در هامون، بازی او در سریال تلویزیونی خانه سبز و بسیاری دیگر همواره در ذهن ها برای سالها باقی خواهد ماند. و باز خوب بیاد دارم سالهای دورتر را که اجرای برنامه رادیویی راه شب را شامگاهان برای شنوندگان رادیو اجرا می کرد. روحش شاد.
قطعه زیر که سالها قبل با صدای استثنایی وی زینت بخش برنامه رادیویی راه شب بود را بخوانید.
باز شب آمد و شب آمد و شب آمد.
باز تنهایی و تنهایی و تنهایی.
خوشا شب. خوشا رود زلال کهکشان ماهیان درخشان ستاره.
اینک غوغای هراسندگان به نجوای دل آسودگان بدل می شود.
و روز تکبر خویش را در آستان کبریایی شب فرو می گذارد.
چشم نامحرمان به هم بر می آید.
و هستی، نیمه پنهان رخساره اش را به سوی بیداران باز بر می گرداند.
باز شب.
و باز فرصتی برای مرغ حق.
تا مناجات آتشناک خویش را قطره قطره فرو بخواند.
هلا، از ملکوت سکوت تا سکوت ملکوت.
راهی است.
راه شب.
