انفجار ذهن

گاهی اوقات با آدم های پریش و پریشان احوال زیادی برخورد می کنیم که مثال واقعی آدم های حسود اند مطلب جالبی را از استاد عبدالرشیدی خواندم که عینا درج شده است. 

 آيا تا به حال به فرد حسودي برخورده ايد؟
آيا مي دانيد حسود چگونه حسادت خود را بروز مي دهد؟
شما از چه رفتاري متوجه بروز حسادت در ديگران مي شويد؟
شناخته شده ترين کنش حسود زيراب زنی است.
پس بهتر است حسودان را که گاه چهره ای مهربان و دلسوز هم دارند بشناسيم.
به اين مصداق ها توجه کنيد:
وقتي خبر خوشحال کننده اي به کسي مي دهيد اما طرف مقابل واکنش مناسبي نشان نمي دهد و سعي مي کند حرف شما را نشنيده بگيرد. وقتي موفقيتي تحصيل مي کنيد اما طرف مقابل شما هيچ نشاني از خوشحالي بروز نمي دهد که هيچ سعی می کند ده ها مثال بزند که آدم های موفق تر از شما را به رخ تان بکشد و ثابت کند که آنقدر آدم موفق وجود دارد که شما در انتهای فهرست افراد موفق هم قرار نداريد.
وقتي اثري خلق مي کنيد، مثلا نقاشي مي کشيد، مقاله اي مي نويسيد يا غذائي مي پزيد اما طرف شما سعي در ايراد گيري از آن دارد. آن گونه که انگار شما اصلا نقاش، نويسنده يا آشپز نبوده و نيستيد.
وقتي لباس نوئي خريده ايد اما طرف شما سعي دارد آن را زيبنده شما نداند. آنقدر از اين لباس بدگوئی می کند که ديگر برای پوشيدن مجدد آن رغبت خود را از دست می دهيد.
وقتي در جمعي مورد توجه قرار مي گيريد اما طرف شما سعي مي کند در همان جمع شما را تحقير کند. يکی از راه های تحقير کردن شما هم اين است که با لطيفه گفتن و به اصطلاح سر به سر گذاشتن شما را از ميدان به در کند.
وقتي کسي به شما توجه مي کند اما طرف شما سعي مي کند به شما بي اعتنائي کند و محبت طرف اول را خنثي کند.
وقتي خلاقيتي از شما بروز کرده اما طرف شما مي خواهد اصرار کند که کار شما تقليدي بوده است.
وقتي جدي مشغول صحبت يا اظهار نظر هستيد اما طرف شما سعي در خنديدين و لطيفه گفتن دارد.

این مطلب را از وبلاگ استاد عبدالرشیدی آوردم. از بلاگ ایشان بازدید کنید.