انفجار ذهن

اي مديران که در اين دنياييد --- «يا از اين بعد به دنيا آييد»

«اين که خفته ست در اين خاک منم» --- از مديران قديمِ وطنم!

ياد آن دوره بشکوه، به خير! --- ياد آن لذت انبوه، به خير!

جان نثاران همگي دورم جمع --- جمله پروانه و من همچون شمع

پاچه ام تا که کمي مي خاريد --- پاچه خار از همه سو مي باريد!

چونکه از زحمت امضا کردن --- خسته مي گشت مرا گاهي تن

بود کاناپه و بالش، حاضر! --- شانه مالان پي مالش، حاضر!

ليک طرحي دگر آورد فلک --- بخت بد پاي مرا کرد فلک

چون ورق نيز چو بختم برگشت --- داخل حجله عروسم نر گشت!

از مديريت خود عزل شدم --- مايه لودگي و هزل شدم

پاچه خاران همه دلسخت شدند --- پاچه گيرِ من بدبخت شدند!

تو نپندار بسي غم خوردم --- صبح معزول شدم، شب مُردم!

پند گيريد از اين قصه من --- گر توانيد، نميريد اصلاً!

حاليا غم زده توي گورم --- سوژه طنز «سليمان پور»م!

شده جاني که ندارم بر لب --- پاچه خوارم شده مور و عقرب

ليکن آن وسوسه و شور و شرم --- به خدا هيچ نرفته ز سَرم

گر چه اين دخمه شده مأوايم --- باز هم در طلب دنيايم

هر کجا پُستِ خوش و ميزِ نکوست --- مرده و زنده من طالب اوست!

(برداشتي از: جام جم ، 1392/11/13)