ياد باد آن روزگاران ياد باد
ياد باد آن روزگاران
دوستان جدید پیدا کنید اما دوستان قدیمی را هم حفظ کنید، اینها نقره و آنها طلا هستند. «پرمودابترا»
بعد از درج مطلبي با عنوان نوروز ایستگاه دوستی ها كه يادداشتي در مورد ديدار دوستان ديرين در ايام نوروز بود، اصلا فكرش رو هم نمي كردم كه چند تا دكمه و يك كليك چپ و راست و چند تا هم اينتر زدن بتواند مرا اينهمه به عقب برگرداند. به اين وسيله از اوضاع و احوال تعدادي ديگر از رفقا با خبر شدم و كلي دعا به حال موسيو برنزدلي مخترع اينترنت و موسيو بيل گيتز خودمون بخاطر ساخت اين اسباب و اثاثيه كردم. القصه به فكر فرو رفته بودم كه چقدر فضاي اون دوران و روابط آدما از سر بي نيازي و كاملا دوستانه و توام با صميميت بود. و انصافاً نقش محيط، مربيان و معلمين نيز بسيار تعيين كننده بوده است. به گذشته كه بر ميگردي چيزهاي خوب، خيلي زياد يافت ميكني...
به غير از اين نکته اصولاً روحيه بچگی و جوانی آن دوران بيشتر مشوق دوستی ها با هم بود تا كينه توزي و ... در هر حال اين صحبت ها به مناسبت دريافت سري ديگري از عكس هاي رفقا می باشد که دوست عزيز اقاي مهندس مسعود مرادي برایم ارسال داشته است.
تصویر جمعی از برو بچه های هنرستان الکترونیک مشهد- ورودی سال ۱۳۶۰
درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد!
برگردم به مطلب اصلی. كماكان مشتاقيم بدانيم هريك از آن دوستان كجايند و روزگار را چگونه مي گذرانند؟ برايم قابل تصور كه هريك به فعاليتي در اين عرصه اجتماع مشغولند، چنان که رسم روزگار است. اما با هم از آن روزها بگوئيم واز خوبي هايش. ياد باد آن روزگاران ياد باد.
این هم تصویری دیگر از همان جوانان رعنای بالا(فعلا تمام اسامی را ندارم!)
تصویر جمعی از فارغ التحصیلان ورودی سال ۱۳۶۰ هنرستان الکترونیک با تعدادی از اساتید محترم
در تمام مدتی که اين يادداشت را مي نويسم، آسمان به شدت می باريد.
مطالب مرتبط دیگر را در بخش همشاگردی سلام بخوانید
آری ، آغاز دوست داشتن است
گرچه پایان راه ناپیداست
من به پایان دگر نیندیشم
که همین دوست داشتن زیباست
