انفجار ذهن

 در هر حرفه و شغلی كه هستيد، نه اجازه دهيد كه به بدبينی های بی حاصل آلوده شويد و نه بگذاريد كه بعضی لحظات تاسف بار، كه برای هر ملتی پيش می آيد شما را به ياس و نا اميدی بكشاند. در آرامش حاكم بر آزمايشگاه ها و كتابخانه هايتان زندگی كنيد.

 نخست از خود بپرسيد: "من براي يادگيری خود چه كرده ام؟"

 سپس همچنان كه پيش تر مي رويد بپرسيد: "من برای كشورم چه كرده ام؟"

 و اين پرسش را آنقدر ادامه دهيد تا به اين احساس شاد بخش و هيجان انگيز برسيد كه: "شايد سهم كوچكی در پيشرفت و اعتلای بشريت داشته ايد."

 اما صرف نظر از هر پاداشی كه زندگی به تلاش هايمان بدهد يا ندهد، آنگاه كه لحظه مرگ فرا می رسد هر كدام از ما بايد اين حق را داشته باشيم كه با صدای بلند بگوييم؛ «من آنچه در توان داشته ام انجام داده ام».