کلامی از شیخ بهایی:

 آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست، زیرا:

 اگر بسیار کار کند، میگویند احمق است !

 اگر کم کار کند، میگویند تنبل است !

  اگر بخشش کند، میگویند افراط میکند !

 اگر جمع گرا باشد، میگویند بخیل است !

 اگر ساکت و خاموش باشد، میگویند لال است !

 اگر زبان آوری کند، میگویند وراج و پر گوست !

 اگر روزه برآرد و شبها نماز بخواند، میگویند ریا کار است !

 و اگر نکند، میگویند کافر است و بی دین !

 لذا نباید بر حمد و ثنای مردم اعتنا کرد

 و جز از خداوند نباید از کسی ترسید.

 پس آنچه باشید که دوست دارید.