انفجار ذهن

 ز کدام باده ساقي به من خراب دادي؟

چه دل و چه دين و ايمان همه گشت رخنه رخنه

 مژه‌هاي شوخ خود را چو به غمزه آب دادي

دل عالمي ز جا شد چو نقاب بر گشودي

 دو جهان به هم بر آمد چو به زلف تاب دادي

در خرمي گشودي چو جمال خود نمودي

 ره درد و غم ببستي چو شراب ناب دادي

ز دو چشم نيم مستت مي ناب عاشقان را

 ز لب و جوي جبينت شکر و گلاب دادي

همه کس نصيب خود را برد از زکات حسنت

 به من فقير و مسکين غم بي‌حساب دادي

همه سرخوش از وصالت من و حسرت و خيالت

 همه را شراب دادي و مرا سراب دادي

ز لب شکر فروشت دل «فيض» خواست کامي

 نه اجابتي نمودي، نه مرا جواب دادي!

*عزلیات ملامحسن فيض کاشاني